Մի տղա կար՝ Հենդո անունով։Նա մի քանի տարի է մնացել էր վեցերրորդ դասարանում։Տղան միշտ բոլոր առարկաներից ստանում էր 2, բացի աշխատանքի ուսուցման դասից։Երբ դասալսողը գալիս էր, նրան ուղարկում էին դպրոցի այգի աշխատելու։Երբ գալիս է քարորդը փակելու ժամանակը նա բոլոր առարկաներից ստանում է երկու իսկ աշխատանքի ուսուցման դասից 5։Հայրը կարդալով այդ գնահատականները տեսնում է որ ամենաբարձր գնահատականը աշխատանքի ուսուցման դասից է ստացել և ուրախանում է։Հաջորդ օրը դասի ժամանակ դասատուն նրան կանչում է գրատախտակի մոտ և բոլորը զարմանում են, քանի որ նրան հազվադեպ են կանչում։Հենդոնը ոչինչ չգիտեր սակայն նրան օգնում է դասարանցիներից մեկը։Նա հասցնում է լսել մեկ բառ որը և ասում է։Դասատուն կրկին կարդում էր քարորդները։Հենդոն լսեց որ աշխատանքի ուսուցման դասից ստացել է երկու։Նա զարմանալով և միևնույն ժամանակ զայրանալով ջարդեց իր բոլոր վերանորոգաց իրերը և դասարանի պատուհանից դուրս թռավ սակայն արդեն ոչ ոք չկար որպեսզի պայուսակը նետեր նրան։
Արամ Ղազարյան 